Weinig energie? Doe iets dat je eng vindt!

Laatst haalde ik m’n moeder op om haar naar de dokter te brengen. Witjes en zichtbaar gespannen deed ze de voordeur open. “Wilma, ik ben zó nerveus! Er zit een muis in huis!” Nou moet je weten dat ik als de dood ben voor muizen. Ooit gilde ik om drie uur ’s nachts het hele huis wakker toen een huismuis zich onder de deur van onze woonkamer door wurmde en recht op me afrende. Ik gilde zo hard dat het pijn deed aan m’n eigen oren.

De onaangename taak van het muizenvangen

Terug naar het ouderlijk huis. Vanuit de gang liep ik de keuken in. Ik herinner me nog goed hoe ik me voelde. Alert is een understatement. Ready to run in case the mouse appeared. And it did! Tot mijn eigen verbazing bleef ik stil én staan terwijl de muis vanachter de voorraadkast tevoorschijn kwam. Het was een veldmuis. Hij keek naar me, en ik keek naar hem. Vervolgens trippelde ‘ie op z’n dooie gemak langs me, de keuken uit, de woonkamer in. Gauw deed ik de woonkamerdeur dicht. Ik deed net of ik niet wist dat muizen onder deuren door kunnen. Toen mijn moeder en ik weer terugkwamen, wachtte mij de onaangename taak van het muizenvangen. Schoorvoetend ging ik de woonkamer binnen. Daar liep de muis, heen en weer over de vensterbank van het achterraam, op zoek naar een uitgang. Hij wilde er duidelijk net zo min zijn als ik. Hij sprong tegen 't raam op, blijkbaar in de veronderstelling dat 't raam er niet zat en dat hij dan buiten zou komen. Nog zoiets dat ik eigenlijk liever niet zou weten – dat muizen kunnen springen.

Yes! I did it!

Ik verliet de kamer en sloot de kamerdeur (verbazingwekkend hoe je eerder opgedane kennis kunt verdringen als dat in je voordeel is). Buiten in mijn moeders achtertuin haalde ik het hor uit de raamopening. Toen moed verzameld en de woonkamer binnengegaan, hopend dat de muis zich even schuil zou houden. Dat deed ‘ie gelukkig. Ik zette het raam op een kiertje. Woonkamer weer verlaten, deur achter me dicht (tja). Buiten in de achtertuin stond ik op de uitkijk. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten. Op z’n gemak klauterde de muis naar buiten, hup over het randje van het raam, de vensterbank op. Ik wachtte niet langer af, rende naar binnen, woonkamer in, raam dicht, weer naar buiten, hor erin. Klus geklaard! Yes! I did it!

Van pure euforie deed ik een vreugdedansje

Vervolgens stond ik nog ruim twee uur tot m’n knieën in de adrenaline. Nooit geweten dat iets doen dat je eigenlijk doodeng vindt zó veel energie geeft! Dus mocht jij eens een futloze dag hebben, doe dan iets dat je stiekem héél eng vindt. Je kunt gegarandeerd de hele wereld aan!

Wil je nog andere tips over hoe je meer energie krijgt?

Deel dit bericht: